Wśród różnych metod leczenia chrapania najbardziej popularna jest palatoplastyka radiofrekwencyjna (RFP). Popularne są również paski rozszerzające jamę nosową, CPAP i środki utwardzające. Ale który z nich jest najbezpieczniejszy i najskuteczniejszy? Które z nich są zalecane? Poniżej znajduje się porównanie najczęściej stosowanych metod. Warto rozważyć wszystkie z nich, zanim zdecydujemy się na jedną.
Radiofrekwencyjna palatoplastyka
Badanie to dostarcza dowodów na bezpieczeństwo stosowania palatoplastyki o częstotliwości radiowej u osób chrapiących. Badacze przeanalizowali 753 kartoteki pacjentów, u których wykonano RFA górnych dróg oddechowych. Spośród nich, czterysta dziewięćdziesiąt trzy osoby zostały włączone do badania. Podczas pierwszej sesji energia RF była dostarczana do dwóch regionów podniebienia miękkiego. W sesjach od drugiej do czwartej poddano zabiegowi dwa dodatkowe obszary. Dostarczana energia wynosiła 1940 J, a pacjenci byli oceniani w odstępach 6-tygodniowych.
W wyniku kompleksowego przeglądu literatury medycznej znaleziono badania dotyczące ablacji podniebienia miękkiego prądem o częstotliwości radiowej w leczeniu chrapania. Do tego przeglądu włączono artykuły opublikowane od roku rozpoczęcia procedury do 28 stycznia 2013 roku. W celu znalezienia odpowiednich badań przeszukano również rejestry badań. Podczas konsultacji zidentyfikowano odpowiednie badania. Analizowano streszczenia odpowiednich badań, a jeśli nie spełniały one kryteriów selekcji, pobierano pełne prace.
Pacjenci zazwyczaj mogą wrócić do pracy następnego dnia po zabiegu. Zabieg może powodować pewien dyskomfort przez kilka pierwszych dni, ale wielu pacjentów zgłasza wystarczające uśmierzenie bólu poprzez zastosowanie acetaminofenu. Pacjenci są również zachęcani do unikania stosowania leków z grupy NLPZ i aspiryny przez pierwszy tydzień po zabiegu. Przyjmowanie tych leków może zwiększyć ryzyko krwawienia w trakcie i po zabiegu. W pierwszym tygodniu po zabiegu pacjenci powinni unikać płynów do płukania jamy ustnej na bazie alkoholu i NLPZ. Produkty te mogą podrażniać wyściółkę jamy ustnej i zaburzać proces gojenia. Ponadto leki z grupy NLPZ i suplementy witaminowe mogą wpływać na proces gojenia. Przez dwa tygodnie przed zabiegiem należy unikać stosowania leków ziołowych.
Pacjenci poddawani tej procedurze mogą doświadczyć tymczasowego złagodzenia chrapania. Wyniki tej procedury są zadowalające zarówno w ocenie subiektywnej, jak i obiektywnej. Subiektywne i obiektywne wyniki wykazały poprawę po 6 i 12 miesiącach. Procedura ta ma jednak charakter tymczasowy i wymaga kontroli w odstępach sześciomiesięcznych. Większość pacjentów powraca do normalnej diety i aktywności w dniu zabiegu. Może jednak zaistnieć potrzeba dalszej konsultacji.
Środek utwardzający
Niechirurgicznym sposobem leczenia chrapania jest snoreplastyka iniekcyjna. Polega ona na wstrzyknięciu do podniebienia górnego środka utwardzającego, który usztywnia tkankę. Jest ona skuteczna w przypadku chrapania spowodowanego trzepotaniem tkanek. Jednak przed podjęciem decyzji o poddaniu się snoreplastyce należy skonsultować się z lekarzem. Badania nie potwierdziły, że zabieg ten jest skuteczny w leczeniu bezdechu sennego lub innych zaburzeń snu.
Niektóre badania sugerują, że chrapanie jest sygnałem ostrzegawczym chorób układu krążenia. Osoby chrapiące są bardziej narażone na ryzyko wystąpienia pogrubienia tętnicy szyjnej. Może to prowadzić do problemów z sercem. Co więcej, wibracje powstające podczas chrapania mogą podrażniać wyściółkę tętnic. A te pogrubione tętnice są związane z chorobami układu krążenia.
Paski rozszerzające jamę nosową
Popularną marką pasków rozszerzających jamę nosową dla chrapiących jest Breathe Right. Paski te zawierają substancję klejącą, która rozciąga nozdrza, co może pomóc w zmniejszeniu chrapania i udrożnieniu dróg oddechowych. Pomimo możliwości zmniejszenia chrapania, paski rozszerzające nos nie są tak skuteczne jak zabieg chirurgiczny. Paski donosowe nie są również lekarstwem na bezdech senny.
W jednym z badań pacjenci z chrapaniem zdecydowali się na stosowanie pasków do nosa przez kilka tygodni. Wyniki były na ogół pozytywne. Średni czas stosowania pasków nosowych wynosił nieco ponad osiem godzin w nocy. Pacjenci otrzymali te paski w warunkach domowych i stosowali je przez dwa tygodnie. Paski do nosa nie mają niepożądanych skutków ubocznych, ale pacjenci powinni zawsze dokładnie przestrzegać instrukcji, aby uniknąć jakichkolwiek działań niepożądanych.
Wyniki badania BRNS były zachęcające. Pacjenci, u których zastosowano BRNS, znacznie ograniczyli chrapanie. Poprawiła się jakość ich snu i zgłaszali mniejszą liczbę porannych przebudzeń. Co więcej, ich partnerzy zgłaszali mniej epizodów głośnego chrapania. Badanie wykazało również, że Nas-air(r) i Rinazina Breathe Right(r) były bezpieczne i skuteczne w zmniejszaniu ilości przebudzeń w nocy u osób chrapiących.
Paski nosowe Breathe Right działają najlepiej, gdy źródło chrapania znajduje się w nosie. Paski Breathe Right poprawiły chrapanie u 73 procent pacjentów. Nie udało im się jednak zmniejszyć chrapania u osób z bezdechem sennym. Paski te mogą być również skuteczne w zapobieganiu bezdechowi sennemu, ale wyniki zależą od danej osoby.
W randomizowanym, kontrolowanym badaniu pasków rozszerzających jamę nosową porównano dwa nowe prototypy asymetrycznych pasków o kształcie motyla i przezroczystego paska Breathe Right Nasal Strip. W badaniu uczestnicy z przewlekłym niedrożnością nosa zostali losowo przydzieleni do stosowania przezroczystych pasków Breathe Right Nasal Strip (BRNS), prototypu asymetrycznego motyla lub placebo bez sprężynek. Uczestników oceniano na podstawie zmian w Pittsburgh Insomnia Rating Scale, Kwestionariuszu Jakości Życia Nocturnal Rhinoconjunctivitis oraz siedmioelementowym teście CTQ-7 (Congestion Quantifier Seven-Item Test).
W niektórych badaniach wykazano, że paski rozszerzające do nosa dla asymetrycznego motyla i paski przezroczyste BRNS znacząco poprawiają subiektywne wskaźniki przekrwienia nosa podczas snu. Ponadto oba rodzaje pasków do nosa związanych z chrapaniem wiążą się z poprawą senności w ciągu dnia i subiektywnych wyników snu. Pomagają one także osobom śpiącym spać spokojniej. A przy tym są bezpieczne, skuteczne i niedrogie.
CPAP
CPAP leczenie chrapania może nie być najlepszym rozwiązaniem dla wszystkich. U Faulkenburg, badaczki medycznej, 15 lat temu zdiagnozowano bezdech senny. Strasznie chrapała i często zasypiała na czerwonych światłach. Postanowiła wrócić do lekarza i ponownie spróbować aparatu CPAP. „Maska CPAP wygląda trochę przerażająco” – powiedziała dr Indira Gurubhagavatula z University of Pennsylvania Health System.
Chrapanie może być niezwykle frustrującym problemem. Choć nie wszyscy chrapią, może to wskazywać na poważniejszy problem medyczny. W rzeczywistości 90% osób, które chrapią, cierpi na obturacyjny bezdech senny, co oznacza, że ich drogi oddechowe są fizycznie zablokowane podczas snu. Nieleczony bezdech senny jest niebezpieczny i może prowadzić do zatrzymania akcji serca i udaru mózgu.
Najpowszechniejszym sposobem leczenia bezdechu sennego jest stosowanie stałego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP). CPAP to urządzenie zakładane na noc, które wtłacza powietrze do dróg oddechowych. Wiele osób cierpiących na bezdech senny odkryło, że CPAP pomaga wyeliminować chrapanie i inne objawy. Oprócz zapobiegania chrapaniu, CPAP może poprawić ogólny stan zdrowia poprzez zmniejszenie senności w ciągu dnia i poprawę czujności.
Innym rodzajem aparatu CPAP jest APAP, którego działanie polega na zwiększaniu dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych podczas snu. Urządzenie to działa podobnie do CPAP, ale liczba dowodów przemawiających za APAP jest mniejsza niż w przypadku stałego CPAP. Bezpośrednie porównania między APAP a stałym CPAP nie wykazały jeszcze jednoznacznych korzyści. Jeśli jednak urządzenie działa, korzyści są warte ryzyka.
Podobne tematy
